Mangırcı'da o gün neler oldu?
Mangırcı Dağı (2910 mt), Aladağlar'da Büyük Mangırcı Vadisi'nde bulunan, giriş etaplarının çürük, çıkış etaplarının sağlam kaya yapısıyla göze çarptığı söylenen bir dağ. Ahmet abiyle (Kaya) amaçladığımız rota, dağın kuzey yüzündeki Mangırcı Classic'ti... ti...
Bizim için öncesinde bilinmez, tırmanışı esnasında stresli, sonrasında da çok güldüğümüz bir tırmanış oldu.
Öncesi...
İlk gün kampı Emli Vadisi'nin başlangıcına attık. Buradan yaklaşık 2 saatlik basit yürüyüşle Büyük Mangırcı'nın altına vardık. Giderken de ertesi gün kullanacağımız malzemeleri alıp rotanın dibine taşıdık.
Yüzey karşımızda, bakıyoruz. Dibinden, uzaktan, çıplak gözle, dürbünle...
Fakat rotanın ilk 3 ip boyundan sonrasını bir türlü çözemiyoruz. Belirsizlikler beni her zaman rahatsız etmiştir. Oradan hattı okuyamadan gitmek keyifsiz de olsa, fotoğraflar çekip dönüş yoluna geçiyoruz. Yine de kafamızda bir şeylerin oluştuğu güzel bir gündü.
Rotada başımızdan geçenler: (Rota bilgilerini bu bölümün sonunda bulabilirsiniz.)
Ertesi sabah, Ahmet abi, Sinem ve ben 6 da kamptan ayrılıp 7:30 da rotanın altına varıyoruz. Biz ''üşür müyüz'' diye düşünürken, güneş rotanın yarısını ele geçirmişti bile. 8:30 da Ahmet abi ilk ip boyuna girdi, 2. ip boyuna ben giderken, 3. ip boyunu da gene Ahmet abi gidiyor ve büyük, yeşil sete ulaşıyoruz. Buraya kadar en beğendiğimiz ip boyu, farklı tarzda tırmanış imkanı sunan 3. ip boyu oluyor.
Güneşten baya bir kavrulmuş bir vaziyette ipimizi, kuşağımızı toparlayıp topoda gösterdiği gibi, 100 mt sola kavisli şekilde duvarın dibine gidiyoruz. Ve orada sağlam çatlağı buluyoruz. (Bulduğumuzu sanıyoruz. İşler buradan sonra karışıyor...)
Burada yarım saate yakın dinlenip bir şeyler yedikten sonra malzemeleri alıp iki kademeli çatlakta tırmanışa başlıyorum. Çatlak çok sağlam, baya da keyifli ama girişi topoda söylediği gibi IV+ değil gibi. İlk çatlağı tırmanıp sağa doğru uzanan setten ilerliyorum. Fakat bu set de 10 mt den sonra bitiyor. Dönüp 2. çatlağı da tırmanıyorum. Çok sağlam, zevkli bir baca tırmanışı. Ve en son da dar, kısa bir koridora çıkıyorsunuz. Buraya istasyonu kurup Ahmet abiyi aldım.
İlk 3 ip boyunda telsizle yer yer geyik yaptığımız acar ve sadık yer ekibimizin lideri Sinem, yeşil sete çıktığımızdan beri bizi göremediğinden, sarı kuleye olan mesafemizden bi haberdik. Topoya göre bir yerden sağa geçmemiz lazımdı. Henüz öyle bir fırsat yakalayamadım.
Yarıktan geriye doğru yürüyüp çıkıyorum. Sarı kuleye doğru gitmeye çalışıyorum ama 5-6 mt gidemeden geri çatlağın girişine dönüyorum. Aslında çatlak devam ediyor ama ne tutsam elimde kalacak bir çürüklükte.
En kolayı önümde uzanan slabı tırmanmak gibi. Yukarıda bir çatlak görüyorum. 30 mt yi tek emniyetle geçip stresli bir tırmanış yapıyorum. Sanırım en kolayı slab değilmiş... Fakat istasyon kurduğum yatay çatlak baya iyi. Ahmet abi geliyor. Sinem hala aşağıdan bizi göremiyor. Nerede olduğumuz hala belli değil. Birkaç dakika sonra çatlaktan yan geçişe başlıyorum. Gittikçe gidiyor. Tırmandıkça keyifleniyorum. Ve çatlağın yarısında Sinem artık görmeye başlıyor ve kötü bir haberi var... Varmamız gereken, dev, gri dihedralin yaklaşık 100 mt solundayız. Artık tek amacımız buradan çıkmak. Neyse ki yan geçişin sonuna gelip istasyonu kuruyorum. Tepemizde çıkış noktamız görünüyor. Her şey yoluna girdi sonunda... En son da basit bir tırmanışla rotayı tamamlıyoruz.
Peki biz nerede yanlış yaptık?
Bence el çizimi toposunda gösterildiği gibi sola kavisli gitmek yerine, 3. ip boyundan sonra sola değil, sağa doğru gidilmeli ve direk sarı kulenin üzeri hedeflenmeliydi. Biz biraz fazla kavis almış olabiliriz.
Rota Bilgileri:
1-2-3. ip: Mangırcı Classic rotasıyla aynı.
Büyük yeşil setten sola kavisli duvarın dibine kadar gidiliyor.
4. ip: İki kademeli çatlak/baca sistemi tırmanılır. Otlu dar koridora istasyon kurulur. VI- 40 mt
5. ip: Otlu dar koridordan geriye doğru çıkılır ve sol yüzeydeki slab yüzey tırmanılır. Emniyeti kıt, teknik bir tırmanış. 30 mt VI+
6. ip: Sağa doğru uzanan çok sağlam, bol emniyet imkanı sunan, zevkli, 40 mt lik bir diyagonal. VI
7. ip: Zirve slabına çıkan III derecelik son 20 mt lik tırmanış.
*4. ip boyundan itibaren dereceleri alttaki ip boylarını düşünerek, ben değerlendirdim. Nokta atışı yapamasam da çok da yanıldığımı düşünmüyorum.
Tırmanıştan sonrası da ayrı bir mücadele. Yüzeyin tam arkasına, Alaca Yaylası'na bakan yüze geçip yürüyerek iniliyor ve tekrar Mangırcı Vadisi ormanına bağlanılıyor. Fakat zihnen yorucu bir tırmanıştan sonra, bir de bu yorucu patikayı, pek neşeli yürüdüğümü söyleyemeyeceğim... O.o
Kampa döndüğümüzde, akıllardaki en büyük soru '' biz ne tırmandık...'' Konuştuğum kişilerden anladığım kadarıyla daha önce bu hattı tırmanan olmamış.
Bir başka konu da rotayı bana Sercan abi (İlkbağ) önerdi. ''Mangırcı Klasik'e bir bak'' dedi. Tabi ben ''Mangırcı Klasik'' denilen rotanın ''Mangırcı Mahmuzu'' olduğunu bilmediğim için, Tunç Fındık'ın kitabındaki ''Mangırcı Classic'' rotasından bahsedildiğini sandım. Böylece hedefimiz Mangırcı Classic haline geldi. Bu da yüzümüzü güldüren bir başka anekdottur.
Bizim öyle çok fazla bir geleneksel deneyimimiz yok. Hele Ahmet abinin ilk geleneksel çok ip boylu tırmanışıydı. Bu yüzden daha önce burada tırmanmış büyüklerimin başını biraz ağrıtmış olabilirim. Kendilerine de buradan tekrar teşekkür ederim.
İletişim:
Arda Mert Poslu
posluarda[at]gmail[nokta]com
